Wiersze

Ząbkowanie ma już za sobą

Tutaj możecie wklejać wiersze swojego autorstwa.

Moderator

No to jedziemy z tym koksem.

...

Azkabańczyk

Super. Tylko nie do końca wiem co znaczy "strach przed plastikową butelką". Naprawde świetne. Czekam na inne:-)

Nowe szaty wilka

Oczy – a w nich łzy,
Łzy smutku i bólu.
Serce – przepełnione żalem i smutkiem,
Dusza – już podumała
nie ma siły żeby się podnieść
podnieść po kolejnym upadku
Za dużo się stało
Powoli żyć się jej odechciało
Udaje ze jest dobrze,
Uśmiecha się a łzy cisną się do oczu,
Co wieczór wylewa łzy
palące policzki nienawiścią
Bólu znieść już nie może,
Wystarczyła jedna chwila
A życia się pozbyła.
Bólu nie zniosła i do świata dobrych poszła.
Świeczki jeszcze się palą
Lecz inni już zapominają

Moderator

Zbyt pesymistycznie. Za dużo "łez", "bólu"... Pewne słowa powtarzają się wręcz nagminnie i jeśli mam być szczera, to zupełnie mi się nie podoba. Nic, co by mnie zaskoczyło/zachwyciło/rozbawiło/poruszyło (niepotrzebne skreślić).
Ale, ale... pracuj, pracuj i jeszcze raz pracuj, a może następny wiersz będzie lepszy.

Administrator

mnie też uderzyły te powtórzenia ale wiersz ma swój przekaz osoby smutnej, bubu Kasia.

Gość

Pustynia głębin - na dłoni mej skroni

Na dłoni mej skroni twe nogi jak dwie
ostrogi pustynio głębin nostalgia
parafrazyczne życzenia metafizyczne
patrzy się i rusza
bo bardzo kocha go i się wzrusza
oceanie spełnienia
Dwa motyle przejrzyste na falach morskich
faliste powiewy wiatru zielony
na dłoni ostrogi twej skroni me nogi
kimże jesteś, pani jasna, nie ciemna
róża ognista pustynia piaszczysta
ty, o wielka jądra gęstwino
w matecznikach ukrywasz swe najszczersze
skarby serca, niepojęte i bezkresne
dzięcielina pała i i dwie pały inne
skronią mej dłoni są dziwne
skroń dłoń ostrogi na twoje nogi spoziera
podejrzliwy jego wzrok zamienia skałę w różowe
jasnoniebieskie pustynio piaszczysta
jam ci jest, gdzieś ty jest
ty
ja
kto
nie ty gdzie ukrywasz się
ptaszyno sierść jego śmierdzi
obława srebrzysta księżycowa
pieśń rozpływa się wśród głuchej ciszy masz ci to
co ci ja mam ci dam ci jak ci sie nazywa
byliśmy niczym dwa strachy na wróble dlaczego
spytasz ja ci na powiem nikt tego
nie wie i dłoń na mej skroni nawet
nie powie co za ostrogi wiszą
na wietrze falistym przejrzystym
nostalgia

//teraz mi proszę dokonać analizy wiersza i powiedzieć, co poeta (ja! xd) miał na myśli pisząc ten wiersz, o co mu chodziło, jakie treści chiał przekazać.. //

Administrator

Twe myśli Fifusiu, nieodgatniete, przez mię wiernego słuchacza-czytacza xd
Wiersz jest zbyt zagmatwany jak na mój nieświeży, chorowity umysł xD później go dokładniej przeanalizuje.